Madagascar part 2 - Reisverslag uit Bekopaka, Madagascar van Ciska Bleijenberg - WaarBenJij.nu Madagascar part 2 - Reisverslag uit Bekopaka, Madagascar van Ciska Bleijenberg - WaarBenJij.nu

Madagascar part 2

Blijf op de hoogte en volg Ciska

24 Juni 2016 | Madagascar, Bekopaka

La version française est encore une fois en bas de page :)

Bye Andasibe,

De laatste week van mijn verblijf in Andasibe was de school gesloten wegens examens. Elke leerling moest een examen afleggen om te kijken of hij volgend jaar naar het volgende niveau mag, dus waren de gymlessen geannuleerd. Geen probleem, ik mocht met het "conservation project" mee het bos in. Dit project heeft elk dagdeel een ander programma wat kan variëren van het in kaart brengen van het bos door met een gps de paden te volgen, tot het onkruid verwijderen, tot het volgen van de lemurs om te kijken waar ze precies zitten en hoeveel mannetjes/vrouwtjes/kinderen er in een familie zitten, tot het verven van een lokaal die later de bibliotheek wordt voor de kinderen van het dorp, tot het geven van Engelse lessen aan de lokale gidsen. Ik heb nieuwe dier- en plantsoorten kunnen ontdekken (leaf tail gecko die echt waanzinnig is want je onderscheid hem bijna niet van de tak). Dit was dus ook heel erg interessant en leuk om te doen!

Het weekend zijn Alessandra (Duitse vrijwilligster) en ik naar het Vokona hotel gegaan. Twee blanke meiden op een scooter was toch wel een hele attractie voor de lokale bevolking, helaas waren we voor sommige hellingen te zwaar en moesten we duwen haha. Na 30min rijden kwamen we aan bij de plek waar de lemurs op je schouders springen en de bananen eten die de gidsen geven. Zo heb ik ze van heel dicht bij kunnen zien en heb ik kunnen voelen dat deze dieren echt heel zacht zijn. Gelukkig hebben ze geen nagels en voelt de onderkant van hun poten aan als mensenhuid want ze klimmen en springen op je schouders hoofd en armen, soms heb je er wel 3 tegelijk op je! Ze hebben een uiterst goede balans dankzij hun lange staart, eentje stond op twee van mijn vingers en stak een poot uit voor een stukje banaan zonder te vallen!

Hello roadtrip
Met Alessandra ben ik vrijdag 17 juni vanuit Andasibe vertrokken naar Antananarivo (ze zeggen hier gewoon Tana, de echte naam is te lang). Ze reist met me mee voor het weekend. Samen met onze gids/privé chauffeur Faly vertrokken we de volgende dag naar Antsirabe. Daar hebben we gezien hoe ze miniatuur fietsen maken, hoe ze patronen naaien op lakens en allerlei verschillende objecten zonder enkele machine (1 persoon tekent met de hand op de stof, een ander persoon naait daaroverheen met alle verschillende kleuren) en hebben we mogen zien hoe ze souvenirs maken van zeboe hoorns. Dat weekend zijn we ook naar twee verschillende meren gegaan waarvan er eentje heilig is, daar slachten ze dus vaak dieren (zeboes, varkens, kippen...) omdat ze zeggen dat dat geluk brengt.
Die maandag ging Alessandra weer terug naar Andasibe en vertrok ik alleen met Faly naar Miandrivazo. Dat is het vertrek punt voor de gondel tochten over de Tsirihibina rivier. Twee en een halve dag lang heb ik, samen met een 55-jarig koppel uit Mayotte (Frans eiland hier vlakbij) en twee gidsen/roeiers/koks, op een gondel gezeten. We namen levende kippen mee voor de lunch en het diner en sliepen in tenten langs de rivier. Wat een ervaring was dit, zo rustgevend, mooi en het gaf een geweldig gevoel om zo omringd te zijn door de natuur. We hebben heel veel vogels, vlinders en drie krokodillen gezien. Dat laatste was uiteraard spannend want ze waren vlakbij en schoten opeens weg het water in. Het water was natuurlijk niet doorzichtig dus ik had het gevoel dat ze elk moment tevoorschijn konden komen. Gelukkig gebeurde dit niet en waren ze te bang om ons aan te vallen. De eerste nacht hebben we bij een supermooie waterval geslapen waar ik om 6u30 's ochtends een lekkere frisse douche heb genomen want wat was het warm daar!!! In de felle zon, op de rivier, ongeveer 32 graden dus ik hief jullie niet te vertellen hoe fijn het was om af en toe even af te koelen in de rivier of onder een waterval.
Ik lig nu in een hangmat in een geweldig hotel waar ik in m'n eigen bungalow slaap. Morgen ga ik naar de Tsingy, overmorgen naar de baobabs in Morondava (Google is your best friend ;) ) en dan gaan we weer richting de hoofdstad. Jaja dit avontuur is bijna voorbij maar er staan nog heel veel avonturen op me te wachten de komende tijd!

Wist je dat;
- Zeboes hier een hele belangrijke rol spelen? Hoe meer je er hebt hoe rijker je bent. Dit komt ook omdat ze hier geen tractors hebben dus ze hebben zeboes nodig om op het land te werken
- Ze bij het Vokona hotel ook een krokodillenpark hebben?
- Er tijdens mijn eerste taxibrousse rit 43 mensen in het busje zaten? Er zijn 15 zit plaatsen, ik stond dus achterin met nog 6 anderen
- We naar Moramanga (dichts bijzijnde stad tov Andasibe) zijn gegaan en we geen één boekhandel hebben gevonden?
- Ik hier het gevoel heb dat ik Maxima ben? Alle kinderen langs de weg roepen "vasa" als we langs rijden en zwaaien naar me! Vasa betekent buitenlander.
- Ze hier het vuil niet komen ophalen of recyclen? Ze gooien het dus in de rivier of op straat. Op school en bij het bos staan wel prullenbakken en wij verbranden de inhoud ongeveer 1x per week
- Ik hier een paar bomen geplant heb? Nu moet ik wel over 40 jaar terug komen...
- Je hier echt een 4 wheel drive nodig hebt om van één plek naar een andere te reizen? Soms moet je over zand wegen en door 1 meter water!



Version française

Au revoir Andasibe
La dernière semaine de mon séjour à Andasibe l'école était fermée car tous les élèves passent un examen pour savoir s'ils peuvent passer en classe supérieur. Je ne pouvais donc pas donner des cours d'EPS. Pas de problème, je pouvais passer la dernière semaine avec les volontaires qui font le projet "conservation de la forêt". Ce projet a un programme différent toutes les demi journées qui consiste à enlever les mauvaises herbes, faire une carte de la forêt en suivant les chemins avec un GPS, faire un recensement des lémuriens et oiseaux de la forêt pour savoir où sont les familles et combien il y a de mâles/femelles/enfants, donner des cours d'anglais aux guides, peindre un local qui va devenir la bibliothèque pour les gens du village etc. Ceci m'a permis de voir plein de nouveaux animaux (leaf tail gecko qui est vraiment impressionnant car on ne le distingue pas de la branche) et de nouvelles plantes. C'est un projet très intéressant et enrichissant!

Le week-end on est allé à l'hôtel Vokona avec Alessandra (volontaire allemande). Deux "blanches" sur un scooter rouge, je vous laisse imaginer les regards amusés des passants! Malheureusement il a fallu le pousser à plusieurs reprises pour monter les côtes (non non on n'est pas trop lourdes, c'est le scooter qui n'était pas assez puissant!). La raison pour laquelle on est allé à cet hôtel c'est qu'on peut y nourrir des lémuriens qui sautent sur nos épaules. J'ai pu constater qu'ils sont très doux, qu'ils n'ont pas de griffes et que le dessous de leurs pattes ressemblent à la texture de notre peau. Ils ont un équilibre incroyable grâce à leur longue queue, il y en a un qui tenait debout sur deux de mes doigts! Parfois j'en avais 3 d'un coup sur moi, un sur ma tête, un autre sur mon épaule et un dernier sur mon bras :)


C'est parti pour l'aventure
Le vendredi 17 juin Alessandra et moi sommes parties pour Antananarivo (ici on dit simplement Tana, c'est plus court) pour rejoindre notre guide et chauffeur privé Faly qui nous a emmené le lendemain à Antsirabe. Là bas on a pu découvrir les broderies faites mains; une personne dessine à main levée sur du tissus et une autre y brode les couleurs. On a aussi vu comment ils fabriquaient des vélos et voitures miniatures ainsi que plein d'objets faits de cornes de zébus. Le même week-end on est aussi allé visiter deux lacs différents dont un est considéré comme sacré. Les Malgaches viennent tuer des zebus, cochons ou encore des poules ici car ils croient que ça leur porte bonheur.
Le lundi Alessandra retournait à Andasibe et moi je suis partie avec Faly vers Miandrivazo. C'est un village étape pour les descentes de la rivière Tsiribihina en pirogue. J'ai passé deux jours et demi sur une grande pirogue avec un couple de 55 ans habitant Mayotte et deux guides/rameurs/chefs cuisinier. Quelle expérience! On a emmené des poules vivantes sur le bateau pour les déjeuners et dîners et on dormait dans des tentes sur des plages le long de la rivière. C'était tellement relaxant, magnifique et ça m'a émerveillée d'être entourée de nature comme ça! On a vu plein d'oiseaux et de papillons ainsi qu'un lémurien blanc et 3 crocodiles. Ces derniers étaient assez effrayants car quand ils prenaient peur ils disparaissaient dans l'eau et comme la rivière est loin, très loin d'être transparente, j'avais l'impression que je pouvais me faire attaquer à tous moments. Heureusement qu'ils avaient trop peur de nous pour réellement nous attaquer. La première nuit on a dormi à côté d'une incroyable cascade où j'ai pris ma douche le lendemain à 6h30. Ça m'a fait du bien de me rafraîchir parce que qu'est-ce qu'il fait chaud ici!!! Sur la rivière, en plein soleil 32 degrés environs, je ne vous cache pas que je suis une vasa tomati (étrangère tomate ^^).
J'écris ce récit depuis un hamac dans un hôtel paradisiaque où je dors dans une maison traditionnelle, tout va bien! Demain on va voir les Tsingy, après demain on part voir les Baobabs à Morondava (Google est ton meilleur ami ;)) et après ce sera déjà l'heure de se rediriger vers l'aéroport. Oui, ma première aventure commence à prendre fin mais il y en a plein d'autres qui m'attendent à mon retour!


Savais-tu que;
- Les zébus jouent un rôle très important ici? Plus tu en as, plus tu es considéré comme étant riche. Il n'y a pas de tracteurs ici donc ils utilisent les zébus pour travailler la terre.
- À l'hôtel Vokona ils ont aussi un par à crocodiles?
- Lors de mon voyage en taxibrousse il y avait 43 passagers? Normalement il y a de la place pour 15 personnes, j'étais debout à l'arrière avec 6 autres personnes
- On est allé à Moramangue (ville la plus proche d'Andasibe) pour acheter des livres et qu'on n'a pas trouvé de librairie?
- J'ai l'impression d'être la reine Elisabeth ici? Tous les enfants crient "vasa" (=étrangère) et font coucou quand tu passes en voiture
- Ils ne ramassent ni recyclent les déchets ici? Il y a des poubelles à l'école et à l'entrée de la forêt. Nous brûlons ces déchets environ une fois par semaine
- J'ai planté des arbres ici? Maintenant je suis bien obligée de revenir dans 40 ans...
- Tu as vraiment besoin d'un 4x4 ici pour te déplacer d'un endroit à l'autre? Souvent on doit prendre des chemins sableux et passer des cours d'eau d'un mètre!




  • 24 Juni 2016 - 19:12

    Val:

    no entiendo nada :)

  • 24 Juni 2016 - 21:08

    Mama:

    Lief wijffie,
    Ben blij dat je zonder kleerscheuren weer uit de boot bent gekomen...
    Bijna is je avontuur afgelopen, geniet er nog maar even van! Ik zal blij zijn je weer in levende lijve te zien!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Ciska

Actief sinds 14 Aug. 2011
Verslag gelezen: 304
Totaal aantal bezoekers 31321

Voorgaande reizen:

20 Juli 2016 - 19 Augustus 2016

Peru / Bolivia

19 April 2016 - 29 Juni 2016

Vrijwilligerswerk / Volontariat

21 Augustus 2011 - 24 Januari 2012

buitenland stage in Nieuw Zeeland

Landen bezocht: