Blauwe lucht, zee, zon, strand; what else? - Reisverslag uit Tauranga, Nieuw Zeeland van Ciska Bleijenberg - WaarBenJij.nu Blauwe lucht, zee, zon, strand; what else? - Reisverslag uit Tauranga, Nieuw Zeeland van Ciska Bleijenberg - WaarBenJij.nu

Blauwe lucht, zee, zon, strand; what else?

Door: Ciska Bleijenberg

Blijf op de hoogte en volg Ciska

28 November 2011 | Nieuw Zeeland, Tauranga

Hallo allemaal! Ik heb de afgelopen weken weer veel meegemaakt dus hier een lang verslag, enjoy!

Op woensdag middag ga ik altijd zwemmen met Room 4 (jonge autistjes). Deze week kwam er na hun een meisje zwemmen die eigenlijk bij Intermediate zit maar te ziek is om een hele dag naar school te gaan. Ik ben met haar blijven zwemmen en dat was echt heel leuk. Ze kan alles heel goed met gebaren duidelijk maken want ze kan niet praten. Ze dook de ringen op en toen ik de handstand deed keek ze haar ogen uit dus heb ik haar geholpen die ook te doen, wat ze helemaal geweldig vond! Ze is een keer naar de pinguïns wezen kijken die ze na deed. Ik moest haar dus ‘visjes voeren’ en dat deed ze ook bij mij haha :) Wat krijg je toch energie van zulke kinderen! Na een uur zwemmen was ze aardig moe en ging ze weer naar huis om heel de middag te slapen.
Bij highschool mocht ik dit keer bij taal meehelpen. Dat is heel interessant want dan merk je pas hoe laag het cognitieve niveau ligt. Één jongen (van 16) kan alleen zijn eigen naam schrijven en dus alleen de letters van zijn naam gebruiken om een zin te schrijven. Hij heeft geen idee hoe de andere letters eruit zien. Ze hebben dan stationnetjes en één station is koken. Iedere klas heeft hier zijn eigen keuken (en afwasmachine) dus dat is makkelijk te regelen. Ze maken dan hun eigen lunch wat dit keer uit scrumbles eggs bestond. Ze leren dan raspen, knippen en snijden wat erg goed is want zo worden ze natuurlijk zelfstandig.

Het weekend van 19 november gingen we naar Hahei met Jo (dezelfde associate principal als vorig verslag met de bbq). Zij had daar een verjaardag van de kleinzoon van een vriendin van haar. Na een lange rit op dezelfde achtbaanweg als e vorige keer kwamen we aan bij een supermooi huisje; heel cosy en ruim. Bij de verjaardag was het heel gezellig. Wij hadden altijd een beeld dat Nieuw Zeelanders afstandelijk waren want soms geven ze je niet eens een hand als ze zich voorstellen. Bij deze familie was dat heel anders, ze omhelsden je en zeiden de hele tijd; doe alsof je thuis bent, pak wat te eten en te drinken. Heel leuk en gezellig! ’s Middags bracht de man van Jo ons naar het begin van de wandeltocht naar Cathedral cove. Bovenaan was het geweldig, uitzicht over de zee, de eilanden en de prachtige stranden! NA 30min wandelen kwamen we aan op een strand met wit zand en helderblauwe zee! WAUW, het was net een plaatje van een kalender. Daar was ook de Cathedral cove, dat is een natuurlijke tunnel wat over het strand loopt (moeilijk te beschrijven; zie foto’s). Ik ben trots om te zeggen dat we op één van de mooiste plekjes op aarde gezwommen hebben :D Het was wel koud maarja, daarna weer lekker in het zonnetje liggen opdrogen. Jeetje wat een straf om hier te zijn ;) Onze acrogym kunsten vielen erg in de smaak op het strand; toen Janneke op mijn schouders stonden hoorden we ‘wow’ van alle kanten haha. Na wat gelezen en genoten te hebben op het strand klommen we weer omhoog. Daar hebben we heerlijk van een ijsje zitten te genieten met en geweldig uitzicht.

’s Avonds lekker uit eten geweest wat ook een hele ervaring was. De obers komen je niet bedienen, als je weet wat je wilt ga je dat aan de bar bestellen en betaal je gelijk. Dan krijg je een nummer mee. Als je gerecht da klaar is gaan ze alle tafels langs om te kijken waar dat nummer nou ligt. Aan de ene kant is het handig want je kan dus makkelijk apart afrekenen alleen het is niet gegarandeerd dat je je eten op hetzelfde moment krijgt. Over eten gesproken, zondagochtend kregen we een heerlijk Engels ontbijtje; eitje met bacon hmmm:)
De vader van de jarige kleinzoon werkt als kajakinstructeur. Wij mochten die zondagochtend dus mee op een tour met flink wat korting. Uiteraard kozen wij voor de oranje kajak… We gingen de zee op en zagen de prachtige stranden vanaf het water. Ook de rotsen waren erg mooi. Deze waren vervormd door de wind en de zee, er zaten gaten in. We legden aan op hetzelfde strand als we de dag ervoor waren , we hebben daar weer gezwommen. Dit keer zijn we een grot in gezwommen, dat was echt heel eng. Het was er erg donken en laag, werd er een beetje claustrofobisch van… Gelukkig had ik stoere Janneke bij me! Toen we weer veilig op het strand waren kregen we een heerlijke warme chocomel en koekjes.
Na de stop die 25 minuten had geduurd vaarden we naar een eiland. Dat was best ver en onze armen begonnen al te verzuren. Om ons wat energie te geven begonnen we dus maar te zingen, en zo hard als we konden want door de wind kon toch niemand ons horen, dacht ik… Na afloop zei de instructeur dat we erg mooi konden zingen haha. We hebben veel informatie gekregen over kapitein Cook en hoe hij hier aanspoelde en alles ontdekte.
Op de weg terug naar het strand haalde de instructeur een zeil tevoorschijn. We moesten met alle kajaks naast elkaar gaan liggen (een ‘raft up’ voor de kenners) en de voorste hielden het zeil aan de onderkant vast en de achterste hielden het zeil om de peddels omhoog. En met aardig wat windvlagen kwamen we zo dus vooruit. Geweldige ervaring!

Vorige week hebben we helaas niet kunnen kajakken want er stond te veel wind dus hebben de kinderen van de andere activiteiten mogen genieten; klimmen, zwemmen in de hotpool en een behendigheidparcours. Een jongen wilde heel graag klimmen en deed dit ook goed totdat hij bij het middenpunt kwam. Hij wilde wel hoger maar wist niet hoe hij dat moest doen. Janneke, als stoere instructrice, klom dus naar boven om hem te helpen. Hij zette 3 stappen en klom weer terug, dit wel drie keer, aaaahhh. Eindelijk besloot hij om dan toch maar naar beneden te komen, durfde hij niet in de gordel te hangen… Janneke heeft dus voor gedaan hoe dat moest en heeft hem begeleid. Nee, hij durfde het echt niet en is hij dus maar via de blokken naar beneden geklommen.

Op dinsdag mocht ik een andere speciaal onderwijs school bezoeken. De wekker ging al om 6u30 wat voor ons nu heel vroeg is geworden. De occupational therapist van onze school nam me mee want die werkt daar elke dinsdag. De ‘Goldfields school’ ligt in Paeroa, 1u15 hier vandaan. Dat was veel verder dan ik dacht maar gelukkig is Liz wel een kletskous dus de reis ging snel. De school leek van de buitenkant nog kleiner dan Kaka street maar eigenlijk is hij wel 2x zo groot. Ik kwam eerst in een klas met kleine zeer moeilijk lerende kinderen. Dit deed me denken aan mijn allereerste stage in het speciaal onderwijs op de Liduina school (ZML school in Breda). Wat een lieverds waren dat, nouja, lief is misschien niet het goede woord want elke keer als hun iets dwars zit kunnen ze dit niet uitten in woorden dus beginnen ze maar te slaan en schoppen… Dus misschien is schattig het goede woord?
Na morning tea mocht ik naar de highschool klas. Dat is een nieuw gebouw met wel 5 klassen er in. Deze kinderen zijn niet allemaal gediagnosticeerd maar zijn bijvoorbeeld gepest op de reguliere school.
Bij de lunch ging ik kijken in een klas met kinderen van ongeveer 7 jaar oud. Ze moesten elke keer een picto uitkiezen van wat ze wilden eten. Soms duurde het wel 5 minuten voordat ze de goede picto hadden en duurde het dus 40 minuten voordat iedereen gegeten had.
Na de lunch ging ik naar een gymles kijken van intermediate (kinderen van 10-12 jaar). Deze klas lijkt een beetje op een cluste 4 klas. Op het gymprogramma stond… kogelstoten, wie verzint het haha. Om de beurt mochten ze een kogel stoten (nee niet gooien) en de afstand opmeten met het meetlint. Dus de beurt duurde 5 minuten, gelukkig waren er maar 6 kinderen. Na het kogelstoten gingen ze een parcours doen op de speelplaats en hun tijd werd opgemeten. De rest moest rustig wachten aan de zijkant (onmogelijke taak voor speciaal onderwijs kinderen). Ze mochten geen schoenen aan…
Een hele leuke ervaring om ook een andere (grotere) speciaal onderwijs school te bezoeken. Deze leek meer op een Nederlandse speciaal onderwijsschool en dan een soort van ZML school.

Afgelopen weekend was een strand weekend. Zaterdag bij ‘the mount’ rondgelopen en het voelde echt als vakantie. Het leek net een badplaatsje in Spanje of Frankrijk en dat op maar 15min rijden hier vandaan! Zondag zijn we daar dan ook naar het strand geweest want het was een stralend blauwe lucht! De bikini’s zijn dus uit de koffers gehaald, laat de zon maar komen, ik wil bruin (niet rood, bruin) worden!!!

Bedankt voor al jullie reacties, heel leuk om te zien dat jullie allemaal zo meeleven!


Wist je dat;
- We onze eerste onweersbui hier hebben gehad?
- We een kleine baby in ons huis hebben? Hij is nu 10 dagen oud
- Ik nu tot 10 kan tellen in het maorisch?
- Onze aardige buurman ons uitnodigde om met hem te eten? Hij had een curry klaargemaakt. Nou en wat voor een curry, mijn mond en keel stonden in de fik, 2u daarna nog steeds!!!
- Ik bij de higschool klas van de goldfields school mijn schoenen uit moest? Voor schut, ik had mijn stinkende ballerina’s aan…
- Er nu al 4 andere speciaal onderwijsscholen stagiaires als ons willen?
- Ik niet kan wachten om Keetie en de ouders van Janneke dit prachtige land te laten zien?

  • 28 November 2011 - 07:46

    Denie:

    Geen betere promotie van N.Z. te vinden dan die van jou! Genoten van de foto's .
    Zou ook wat voor Peter zijn een foto-reportage te maken over jullie stage school (de inrichting, accommodatie alleen al lijkt een onderwerp op zich). Geniet van de zon, met mate..

  • 28 November 2011 - 11:36

    Keet:

    Nog maar 25 nachtjes en dan mag ik hier ook van genieten....!
    Jeeeeeeeej heel veel zin in:)
    Hoe gaat het met je scriptie?

    Dikke kus

  • 28 November 2011 - 17:29

    Mama:

    dat jullie nu liggen te zonnen is toch wel gek: hier verwachten ze sneeuw volgende week......
    liefs mama

  • 28 November 2011 - 19:51

    Tinka:

    Stiekem wil ik ook komen... Kan het ook per trein??? x

  • 30 November 2011 - 17:54

    Mamamieke:

    Heei Ciska en Janneke

    Wat een verhalen weer, jullie zijn er al helemaal thuis geraakt. Dat die andere scholen ook zulke stagiaires willen, kan ik begrijpen, maar er zijn er maar 2 van in de hele wereld!
    Wat een geweldige combinatie is dit toch geworden, de stage en de vrije tijd [vakantiegevoel steeds]. Hier treffen we het ook nog steeds met het mooie weer, maar vanaf morgen wordt het jammer genoeg anders. Ik loop morgen ook een sponsortocht van 5 km met verstandelijk beperkte mensen. Dat wordt ook geduld hebben,aanmoedigen en motiveren. Hopelijk gaat dit zonder blessures gepaard. Nog een hele fijne laatste stage-periode en snel tot ziens!

  • 03 December 2011 - 19:09

    Bets:

    Hai meiden, wat heerlijk om jullie verhaal weer te lezen en wat springen jullie weer mooi!
    Wat zou ik graag ook alles met eigen ogen willen zien, maar wat ben ik blij dat jullie dat zo goed doen!!!
    ga zo door en ik hoop op nog heel veel mooie verslagen. Ook samen met Keetie...
    liefs bets

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Ciska

Actief sinds 14 Aug. 2011
Verslag gelezen: 422
Totaal aantal bezoekers 31350

Voorgaande reizen:

20 Juli 2016 - 19 Augustus 2016

Peru / Bolivia

19 April 2016 - 29 Juni 2016

Vrijwilligerswerk / Volontariat

21 Augustus 2011 - 24 Januari 2012

buitenland stage in Nieuw Zeeland

Landen bezocht: