Herfstweer in de voorjaarsvakantie

Het is weer tijd voor een verhaaltje. Het is hier geweldig en de tijd gaat eigenlijk veel te snel voorbij!

Donderdag 29 september gingen we met een klas naar Rotorua (1u hier vandaan). Het enige nadeel van Rotorua is dat het daar naar rotte eieren stinkt… We gingen naar een voorstelling kijken die gespeeld werd door kinderen met speciale behoeften. Ze hadden een heel toneelstuk gemaakt met dans en zang, geweldig om te zien. De kinderen zelf vonden het heel erg leuk om te doen en de kinderen van onze school vermaakten zich prima. We gingen lunchen bij het meer (lake Rotorua) en de kinderen mochten in de speeltuin spelen. Dan merk je eigenlijk pas hoe zwak ze motorisch zijn. Er liep een kind van 2 jaar rond met een betere motoriek dan onze leerlingen.
Met diezelfde klas heb ik een keer mogen koken en moest ik een jongen bij me houden die alles opeet, maar dan ook echt alles; lijm, verf, meel en zelfs de schil van een kiwi! Bij het koken moest ik hem dus eigenlik de hele tijd vasthouden en er voor zorgen dat hij niet wegliep. Elke keer als ze een ingrediënt in de kom gooide mocht hij er een klein beetje van, cacao, stroop en meel. Zijn handen zaten dus helemaal onder, nou mag je drie keer raden wat hij daarna deed… Ja! In één keer goed; hij pakte me bij mijn nek en haren om me een knuffel te geven, en bedankt!
Toen ik de volgende dag bezig was met de kinderen in de klas werd ik opeens opgehaald door de ‘principal associate’ met de boodschap dat ik mee moest komen om een zeehond te zien. Snel in de auto gestapt en naar een brug gereden waarvan we de zeehond konden zien, hele leuke ervaring! Elke donderdagochtend ga ik naar de highschool klas. Wat een gemekker daar altijd haha. De kinderen zijn ongeveer 16 jaar oud en ze kunnen allemaal praten en lopen en daar maken ze dan ook flink gebruik van. Tussen de “dont’t tell me what to do” (zelfs tegen de leraren), de “sush Jason” , de “I’m not listening to you” en de “you’re not allowed to do that!” vermaak ik me prima. Heb wel elke donderdagavond hoofdpijn, goh waar zou dat door komen? Al met al geweldige kids en het is daar altijd erg grappig en gezellig.
Woensdag 5 oktober was het de grote dag voor onze stageschool. De nieuwe speelplaats werd geopend. Het is een superdeluxe speelplaats die ook in het weekend en ’s avonds gewoon open is voor gezinnen. Het is omringd door hekken zodat de kinderen niet weg kunnen lopen. Er is een groot klimweb (klimrek maar dan met touwen gemaakt), drie schommels, een ligschommel en het hoogtepunt: een draaimolen waar ook rolstoelers in kunnen!!! Dit is de eerste in Nieuw Zeeland en hij komt helemaal uit Duitsland dus onze school is er erg trots op, en terecht natuurlijk!
We hebben nu vanaf vrijdagmiddag 7 oktober twee weken voorjaarsvakantie! Daar maken we natuurlijk volop gebruik van.
Zaterdag zijn we naar Rotorua vertrokken. Daar aangekomen gelijk aan de eerste activiteit begonnen (wat zijn we toch actief!). We gingen met de gondola naar de top van een berg. Daar was erg veel te doen, een simulator, een hele grote schommel, een restaurant en… de luges!!! Dat laatste hebben wij uiteraard gedaan. Je gaat dan met karretjes naar beneden (zo snel mogelijk natuurlijk) en dat gaat hard, niet normaal! We kwamen zelfs een keer van de grond af. Nadeel? de normale helmen waren te groot voor ons waardoor wij dus kinderhelmen op moesten met dalmatiërs er op…
De volgende activiteit was de rainbow springs kiwi wildlife park dat onderaan de berg lag. Het is een supermooi park (zie foto’s) met watervallen, fonteintjes en prachtige bomen. Onze eerste echt kiwi is gespot!!! Dit was in het donker en hebben dus geen foto’s kunnen maken, het zijn namelijk nachtdieren.
Bij ons backpackers hotel was er een hotpool waar we die middag in hebben gezwommen. Het water was wel erg warm, zelfs te warm voor Janneke die daarna bijna flauwviel ;). ’S Avonds de wedstrijd Frankrijk tegen Engeland gekeken in de pub en flink gefeest nadat die hadden gewonnen. Ik heb de Engelsen flink lopen pesten met mijn Franse sjaal (geen dank Helen). Het was zeker een geslaagd feest, eentje die je maar zelden meemaakt ;). Veel Fransen ontmoet en heb dus mijn Frans kunnen oefenen want dat spreek ik tenslotte hier niet meer! Zondag had ik het sledgen geboekt. We werden door een oud rood busje opgehaald door echte surfdudes. Ik mocht weer een heel mooi pakje aan waar ik me altijd heeel sexy in voel! Daarna kreeg ik uitleg van een jongere man (ja hoor naar jou wil ik wel luisteren, geen probleem) over hoe we de sledge moesten gebruiken. Daarna op naar de rivier en na een maorisch gebedje mochten we de rivier op. Gelijk een waterval af, een hele gave ervaring en ik moet zeggen dat het erg goed ging totdat we een extreme of een normale weg mochten kiezen. Wat is dat nou voor vraag? Natuurlijk de extreme weg! Ik ging samen met één van de twee gidsen naar beneden, liet hij me opeens los… Ik ging koppie onder en wist even niet meer waar de boven en onderkant was. Voor mijn gevoel bleef ik wel 5min onder water. Dus maar de sledge losgelaten en er daarna weer snel achteraan gezwommen. Toen ik boven kwam waren de gidsen hard aan het lachen, bedankt! Gelukkig kon ik er zelf ook wel om lachen, ik heb daarna geen extreme wegen meer gekozen! Tot nu toe is dit het hoogtepunt van mijn verblijf hier.
De volgende dag begon het herfstweer. Jans ging in een grote bal de berg af (ZORBen), ik had besloten dat maar niet te doen (wijs hè?). ’S middags zijn we naar de polynesian spa gegaan. Baden die in elkaar overlopen, uitzicht op het meer, kortom fantastisch. Die avond werden we opgehaald om naar een maorisch dorpje te gaan. Er waren daar wel 150 mensen en 23 verschillende nationaliteiten. We kregen een hele mooie show te zien met veel dans en zang en natuurlijk de echte haka; WAUW! Die duurde misschien wel 5min en was gaaaaaaaaf! Het was heel indrukwekkend, de twee jongens die voor ons stonden, zaten er helemaal in en je zag de strijdlust in hun ogen. De vrouwen kunnen heel mooi zingen en ze hebben hele specifieke en mooie muziekinstrumenten. Na de show mochten we hangi eten (hun traditionele, ondergronds gekookte gerechten). Het was heerlijk en ook de desserts waren om van te smullen. We hebben daar in het bos ook de glowworms mogen bewonderen, wat een prachtig gezicht, allemaal blauwe lichtjes in een donker bos!
De volgende dag was het tijd om naar Wai-o-Tapu te gaan, de buschauffeur dropte ons af in ‘the middle of nowhere’, er was wel geteld een tankstation, een bar/hotel, weilanden en bossen. Daarbij kwam ook nog kijken dat het regende! Twee kilometer van ons verblijf (dat ene hotelletje) was geothermal wonderland en er zou daar precies om 10u15 een geyser erupteren. Wij wisten niet hoe een geyser nou wist wat 24 uur was en hoe dat nou kon dat hij elke dag precies om 10u15 erupteert. Daar kregen we al snel antwoord op toen we zagen dat een man zeep er in deed om de twee verschillende temperaturen water bij elkaar te laten komen (snap jij het pap?). Na de wat slappe eruptie gingen we het park in. We hebben onze ogen uitgekeken! Misschien was het toch wel handig geweest om beter op te letten bij de scheikunde/natuurkunde lessen, al die moeilijke termen… maar het kwam er op neer dat er veel zwavel was en dat er daarom hele mooie kleuren overal waren. Nouja, je moet de foto’s maar bekijken haha. Wat je op de foto’s niet kan zien is dat het daar op sommige plekken heel erg stonk, die geur kan ik echt niet beschrijven, bahbah. Om twee uur ’s middags waren we klaar in dat park en voor de rest was er niet veel te doen daar dus maar lekker uitgerust.
Na een heerlijk ontbijt op bed van Jans gingen we woensdag naar Taupo. Ook die dag regende het continu. We zijn met een shuttle naar de Aratiatia rapids geweest en hebben daar genoten van het uitzicht. Er is daar een dam, wat voor ons Nederlanders toch niet zo bijzonder zou moeten zijn, maar in deze omgeving is het geweldig. Het water was helderblauw en het bos er omheen was ook erg mooi! De laatste dag van deze trip hebben we bij de Huka Falls doorgebracht. We hebben er anderhalf uur over gedaan om daar naartoe te lopen maar het was zeker de moeite waard! Het was een prachtige waterval met water van een felblauwe kleur. We hebben daar flink staan te genieten.
We kregen thuis een heel warm onthaal door alle huisgenoten en huisbaas. Dan is het toch ook wel weer fijn om ‘thuis’ te zijn!

Volgende week staat de ‘Coromandel’ op het programma!

Bedankt voor de reacties, kaartjes, mailtjes. We vinden het heel leuk om verhalen van jullie te horen dus blijf ons die vooral vertellen!

Toedeloe, adios amigos, see ya later alligator, amis du soir bonsoir, hasta la vista…



Wist je dat;
- Kinderen hier op blote voeten sporten?
- Ze hier overal speeltuinen hebben?
- Ze hier heel vroeg kinderen krijgen? Een collega van ons was op onze leeftijd zwanger van haar derde kind!!!
- Er weer een huisfeest was met onion pie, tuna pie, lemon pie, pizza, frikandel speciaal en quiche? Mama’s receptvoor de quiche viel erg in de smaak!
- Er hier een café is die om 15u sluit?
- Het met mijn scriptie best goed gaat?